Bu ayın başlarında, ABD Hastalık Kontrol ve Önleme Merkezleri (CDC), Pfizer’in 5 ila 11 yaş arasındaki çocuklar için COVID-19 haberci RNA (mRNA) aşısını önerdi; bu, ABD için 28 milyon çocuk demektir. Yine de anketler, bu çocukların ebeveynlerinin %42 ila 66’sının bu korumayı isteme konusunda kararsız veya karşı olduğunu gösteriyor.

Aşı olmadan, küçük çocuklar da dahil olmak üzere neredeyse herkesin hayatlarının bir noktasında şiddetli akut solunum sendromu koronavirüs 2 (SARS-CoV-2) ile enfekte olması muhtemeldir. Öyleyse, ebeveynler ve bakıcılar için soru şudur: Hangisi daha kötü, aşı mı yoksa doğal enfeksiyon mu?

Hata yapmayın! – COVID-19 bir çocukluk hastalığıdır. SARS-CoV-2 2020’nin başlarında Amerika Birleşik Devletleri’ne girdiğinde, vakaların %3’ünden daha azını çocuklar oluşturuyordu; bugün, %25’ten fazlasını oluşturuyorlar.

2 milyonu 5 ila 11 yaşları arasında olmak üzere 6 milyondan fazla ABD’li çocuğa SARS-CoV-2 bulaştı. Ekim 2021’in sonunda ise haftada yaklaşık 100.000 çocuğa bulaştı. Hastaneye kaldırılan on binlerce çocuğun yaklaşık üçte birinin önceden var olan herhangi bir tıbbi sorunu yoktu ve birçoğunun yoğun bakım ünitesine ihtiyacı oldu. ABD’de yaklaşık 700 çocuk COVID-19’dan öldü ve SARS-CoV-2 enfeksiyonunu ABD’li çocuklarda ilk 10 ölüm nedeni arasına yerleştirdi. Buna karşın aşıdan ölen çocuk yok.

Birçok ebeveyn, Pfizer’in mRNA aşısının küçük çocuklarda yeterince test edilmediğinden endişe duymaktadır. Delta varyantının baskın suş olduğu 5 ila 11 yaş arası yaklaşık 2400 çocuk üzerinde yapılan bir çalışmada, aşı etkinliği semptomatik hastalığa karşı koruması %90.7 idi.

Bununla birlikte, Pfizer’in yetişkinlerde yaptığı faz 3 çalışması yaklaşık 40.000 katılımcıyı içeriyordu. Çalışmanın küçük boyutu göz önüne alındığında, özellikle miyokardit sorunuyla ilgili olarak CDC, aşının çocuklarda güvenli olduğundan nasıl emin olabilir? Yetkilendirme sonrası çalışmalarda, mRNA COVID-19 aşıları olan 1.000.000 kişide yaklaşık 5’te miyokardit meydana geldi, bu muhtemelen genç erkeklerde 10.000’de 1’e kadar çıktı.

Ama bağlam önemlidir. Aşıyla ilişkili miyokardit, nispeten hafif ve kendi kendini sınırlayan bir sonuçtur; bu, tipik olarak kardiyak disfonksiyonu içeren ve kritik bakım gerektiren akut COVID-19 veya multisistem inflamatuar sendrom ile ilişkili kardiyak etkilerden temel olarak farklı bir sonuçtur.

Ayrıca, hem İsrail’de hem de Amerika Birleşik Devletleri’nde, mRNA aşısı alan 12 ila 15 yaşındaki çocuklarda miyokardit insidansı, 16 ila 25 yaş grubundakilerden daha azdır. Ve Pfizer mRNA’sının dozu, daha büyük ergenlere verilenin üçte biri olduğundan, genç yaş grubundaki miyokardit muhtemelen daha da nadir olacaktır.

Miyokardit, risk-fayda analizinin yalnızca bir parçasıdır. Çocukların sosyal ve duygusal gelişimleri için okula gitmeleri, arkadaşlarıyla oynamaları, ders dışı etkinliklere katılmaları gerekmektedir. Bu onların hayatı. Ağustos 2021’den bu yana, ABD’deki 2000’den fazla okul, 1 milyondan fazla öğrenciyi etkileyen COVID-19 salgınları nedeniyle kapanmak zorunda kaldı. Okul aktivitelerinin kesintiye uğraması, çocuklara akıl sağlığının kötüleşmesi, eğitim boşluklarının artması ve fiziksel aktivitenin azalması dahil olmak üzere saptanabilir herhangi bir aşı yan etkisinden daha fazla zarar verdi.

Bu zararlar, beyaz olmayan insanları, Yerli insanları ve düşük sosyoekonomik statüdeki bireyleri orantısız bir şekilde etkileyerek eşitsizlikleri daha da şiddetlendirdi. Rutin sağlık hizmetlerinden ve rutin aşılamadan kaçınma, her zaman potansiyel olarak gelecekte yıkıcı sonuçlar doğuracak şekilde ortaya çıkmıştır.

Ayrıca çocuklar, SARS-CoV-2 enfeksiyonunu geçirebilecekleri yetişkinlere – bu enfeksiyondan bunalan yetişkinlerle – yakın yaşar ve onlara güvenir. Ve çocuklar büyür. Ülkeler, COVID-19 dünyada var olduğu sürece yüksek düzeyde korunan bir nüfusa ihtiyaç duyulacak ve bu muhtemelen onlarca yıl olmasa da yıllarca sürecek.

Tüm çocukları SARS-CoV-2’ye karşı aşılamak, insanlığın on yıllardır gördüğü en etkili halk sağlığı çabalarından biri olabilir.

Çoğu çocuğun enfekte olduktan sonra asemptomatik veya hafif hastalık yaşadığı doğru olsa da, bazıları oldukça hastalanacak ve çok azı – mevcut durumda – ölecektir. Bu nedenle çocuklara grip, menenjit, su çiçeği ve hepatite karşı aşı yapılır; bunların hiçbiri, aşılar yapılmadan önce bile, bir yılda SARS-CoV-2 kadar çocuk öldürmemiştir!..

Bazı ebeveynler anlaşılır bir şekilde küçük çocuklarına aşı yaptırmakta tereddüt ediyor. Ancak aşı olmama seçeneği risksiz bir seçim değildir; daha ziyade, farklı ve daha ciddi bir risk alma seçimidir. Biyomedikal topluluğu bunu halka açıklamak için çaba sarf etmelidir. Bu, bir ebeveynin vereceği en önemli sağlık kararlarından biri olabilir.

Bu içeriği beğendiyseniz lütfen çevrenizle paylaşınız…